ECS P55H-A رقيب ساده پوش!
ECS P55H-A رقيب ساده پوش!
ECS P55H-A رقيب ساده پوش!
تاکنون مدل هاي مختلفي از مادربوردهاي با چيپ ست P55 را بررسي کرده ايم و از آنجا که در عصر شبکه سعي مي کنيم تا همه محصولات شرکت هاي موجود در ايران را بررسي کنيم، اين بار به سراغ مادربوردي از شرکت ECS رفته ايم تا ببينيم اين مادربورد چه توانايي ها و ويژگي هايي را در اختيار کاربران قرار مي دهد. P55H-A ظاهري ساده دارد و در طراحي آن کاربران با بودجه محدود در نظر گرفته شده اند. اما بر خلاف ظاهر، نتايج تست هاي اين مادربورد جالب است و از اين نظر مي تواند به خوبي با مادربوردهاي گران قيمت اين سري رقابت کند( مقايسه نتايج با ديگر مادربوردها بر عهده شما).
يک مدار رگولاتور شش فاز توان مورد نياز هسته هاي پردازشي و کنترلر حافظه مجتمع در داخل پردازنده را تأمين مي کند. دو خنک کننده ساده که با يکديگر در ارتباط نيستند، وظيفه خنک کردن اين بخش را بر عهده دارند و اغلب هنگام کار گرم مي شوند( تصوير 1). در کنار اين خنک کننده ها سه ديود نوري با حروف HLM ديده مي شوند. اين ديودها ميزان توان مصرفي توسط سيستم را نمايش مي دهند که هنگام انجام پردازش هاي سنگين، هر سه آن ها روشن مي شوند. با فاصله کمي از سوکت پردازنده، چهار اسلات حافظه قرار گرفته است.
حداکثر شانزده گيگابايت حافظه DDR3 2130 ( در حالت اورکلاک) مي توان روي اين مادربورد نصب کرد( در بخش ديگري از صفحه مشخصات اين مادربورد در وب سايت ECS، حداکثر DDR3 2200 نوشته شده است!). حافظه Kingmax DDR3 2200 ما توسط اين مادربورد شناخته نشد و مجبور شديم از اين حافظه در حالت DDR3 1333 براي اجراي تست ها استفاده کنيم.
در کنار کانکتور هشت پين eATX ، يک اتصال برق IDE نيز وجود دارد که براي تأمين برق مورد نياز رابط هاي PCI-E x16 مورد استفاده قرار مي گيرد. همان طور که گفته شد، تنها از حالت توسعه دهنده گرافيکي Crossfire مي توان در اين مادربورد استفاده کرد که اين مسئله تا حدودي مي تواند باعث نارضايتي دوستداران فناوري SLI شود. گيره هاي نگه دارنده کارت هاي گرافيک به نسبت مناسب هستند و فاصله مناسب بين آن ها، امکان دسترسي بهتر کارت گرافيک اصلي به هواي اطراف را فراهم مي کند( تصوير 2). باتري بايوس در ميان اين رابط ها قرار گرفته و البته با وجود يک دکمه و يک جامپر مخصوص پاک کردن بايوس، بعيد به نظر مي رسد به دسترسي اين باتري نيازي داشته باشيم. يک رابط PCI-E x1 ، يک رابط PCI-E x4 و دو رابط PCI نيز در اين مادربورد وجود دارند. خنک کننده ساده چيپ ست نيز به نسبت گرم است که مي توان بخشي از اين گرما را به کارت گرافيک HD 5970 مورد استفاده در تست اين مادربورد نسبت داد( تقريباً روي تمام مادربوردهاي اين شرکت از همين خنک کننده استفاده شده است). پايين خنک کننده دکمه هاي روشن کردن، ريست و صفحه نمايش وضعيت سيستم قرار دارد. رابط IDE نيز در اين مادربورد وجود دارد که وظيفه مديريت اين رابط و پورت eSATA قرار گرفته در پشت مادربورد بر عهده چيپ ست JMicron JMB 361 است( تصوير 3).در مجموعه رابط هاي پشت مادربورد، همچنان دو رابط PS/2 ديده مي شوند که به نظر من هنوز مورد نياز هستند. در کنار اين پورت ها دکمه ريست بايوس وجود دارد که گاهي اوقات به کار خواهد آمد. هشت پورت USB 2.0 ( قابل افزايش تا چهارده پورت)، يک پورت eSATA ، رابط شبکه گيگابيتي و خروجي صداي 7/1 کاناله به همراه خروجي S/PDIF ديگر اجزاي اين مجموعه را تشکيل مي دهند( تصوير 4).خروجي صدا توسط چيپ ست Realtek ALC888S و رابط شبکه به وسيله چيپ ست RTL8111DL پشتيباني مي شوند.
ساختار بايوس ساخت شرکت AMI اين مادربورد شبيه بايوس هاي Phoenix است. تنظيمات آن به نسبت سر راست بوده و امکانات اورکلاک آن نيز با آن که در حد مادربوردهاي مخصوص اورکلاک نيست، اما در حد خودش به نسبت مناسب است. يکي از مشکلاتي که در بايوس اين مادربورد مشاهده مي شد، گزينه Turbo Boost بود( اين موضوع بعد از به روز رساني بايوس نيز وجود داشت). با فعال کردن اين بخش ( که به فعال کردن Intel Speed Step نيازمند است)، در صورتي که به صفحات ديگر بايوس مراجعه کرده و دوباره به همين قسمت بر مي گشتيد، اين دو قسمت دوباره غير فعال مي شدند. ضريب نيز به صورت دستي قابل افزايش نبود و در نهايت هنگام اورکلاک بيشترين ضريب قابل دسترس ما بيست بود. البته اين مشکل به احتمال زياد با انتشار يک نسخه بهينه شده از بايوس برطرف خواهد شد.
در اين مادربورد يک سيستم عامل ساده بر پايه Linux به نام eJIFFY در نظر گرفته شده که مي توان بدون نياز به سيستم عامل ديگري از آن براي گفت و گو، ديدن تصاوير درون هارد ديسک کامپيوتر و دسترسي به اينترنت استفاده کرد. البته براي استفاده از آن بايد ابتدا آن را روي مادربورد نصب کنيد.
طراحي و چيدمان قطعات
يک مدار رگولاتور شش فاز توان مورد نياز هسته هاي پردازشي و کنترلر حافظه مجتمع در داخل پردازنده را تأمين مي کند. دو خنک کننده ساده که با يکديگر در ارتباط نيستند، وظيفه خنک کردن اين بخش را بر عهده دارند و اغلب هنگام کار گرم مي شوند( تصوير 1). در کنار اين خنک کننده ها سه ديود نوري با حروف HLM ديده مي شوند. اين ديودها ميزان توان مصرفي توسط سيستم را نمايش مي دهند که هنگام انجام پردازش هاي سنگين، هر سه آن ها روشن مي شوند. با فاصله کمي از سوکت پردازنده، چهار اسلات حافظه قرار گرفته است.
حداکثر شانزده گيگابايت حافظه DDR3 2130 ( در حالت اورکلاک) مي توان روي اين مادربورد نصب کرد( در بخش ديگري از صفحه مشخصات اين مادربورد در وب سايت ECS، حداکثر DDR3 2200 نوشته شده است!). حافظه Kingmax DDR3 2200 ما توسط اين مادربورد شناخته نشد و مجبور شديم از اين حافظه در حالت DDR3 1333 براي اجراي تست ها استفاده کنيم.
در کنار کانکتور هشت پين eATX ، يک اتصال برق IDE نيز وجود دارد که براي تأمين برق مورد نياز رابط هاي PCI-E x16 مورد استفاده قرار مي گيرد. همان طور که گفته شد، تنها از حالت توسعه دهنده گرافيکي Crossfire مي توان در اين مادربورد استفاده کرد که اين مسئله تا حدودي مي تواند باعث نارضايتي دوستداران فناوري SLI شود. گيره هاي نگه دارنده کارت هاي گرافيک به نسبت مناسب هستند و فاصله مناسب بين آن ها، امکان دسترسي بهتر کارت گرافيک اصلي به هواي اطراف را فراهم مي کند( تصوير 2). باتري بايوس در ميان اين رابط ها قرار گرفته و البته با وجود يک دکمه و يک جامپر مخصوص پاک کردن بايوس، بعيد به نظر مي رسد به دسترسي اين باتري نيازي داشته باشيم. يک رابط PCI-E x1 ، يک رابط PCI-E x4 و دو رابط PCI نيز در اين مادربورد وجود دارند. خنک کننده ساده چيپ ست نيز به نسبت گرم است که مي توان بخشي از اين گرما را به کارت گرافيک HD 5970 مورد استفاده در تست اين مادربورد نسبت داد( تقريباً روي تمام مادربوردهاي اين شرکت از همين خنک کننده استفاده شده است). پايين خنک کننده دکمه هاي روشن کردن، ريست و صفحه نمايش وضعيت سيستم قرار دارد. رابط IDE نيز در اين مادربورد وجود دارد که وظيفه مديريت اين رابط و پورت eSATA قرار گرفته در پشت مادربورد بر عهده چيپ ست JMicron JMB 361 است( تصوير 3).در مجموعه رابط هاي پشت مادربورد، همچنان دو رابط PS/2 ديده مي شوند که به نظر من هنوز مورد نياز هستند. در کنار اين پورت ها دکمه ريست بايوس وجود دارد که گاهي اوقات به کار خواهد آمد. هشت پورت USB 2.0 ( قابل افزايش تا چهارده پورت)، يک پورت eSATA ، رابط شبکه گيگابيتي و خروجي صداي 7/1 کاناله به همراه خروجي S/PDIF ديگر اجزاي اين مجموعه را تشکيل مي دهند( تصوير 4).خروجي صدا توسط چيپ ست Realtek ALC888S و رابط شبکه به وسيله چيپ ست RTL8111DL پشتيباني مي شوند.
ساختار بايوس ساخت شرکت AMI اين مادربورد شبيه بايوس هاي Phoenix است. تنظيمات آن به نسبت سر راست بوده و امکانات اورکلاک آن نيز با آن که در حد مادربوردهاي مخصوص اورکلاک نيست، اما در حد خودش به نسبت مناسب است. يکي از مشکلاتي که در بايوس اين مادربورد مشاهده مي شد، گزينه Turbo Boost بود( اين موضوع بعد از به روز رساني بايوس نيز وجود داشت). با فعال کردن اين بخش ( که به فعال کردن Intel Speed Step نيازمند است)، در صورتي که به صفحات ديگر بايوس مراجعه کرده و دوباره به همين قسمت بر مي گشتيد، اين دو قسمت دوباره غير فعال مي شدند. ضريب نيز به صورت دستي قابل افزايش نبود و در نهايت هنگام اورکلاک بيشترين ضريب قابل دسترس ما بيست بود. البته اين مشکل به احتمال زياد با انتشار يک نسخه بهينه شده از بايوس برطرف خواهد شد.
در اين مادربورد يک سيستم عامل ساده بر پايه Linux به نام eJIFFY در نظر گرفته شده که مي توان بدون نياز به سيستم عامل ديگري از آن براي گفت و گو، ديدن تصاوير درون هارد ديسک کامپيوتر و دسترسي به اينترنت استفاده کرد. البته براي استفاده از آن بايد ابتدا آن را روي مادربورد نصب کنيد.
سيستم تست و نتايج
3D Mark Vantage
Pc Mark 2005
Cinebench R10
HD Tune 2.55
Everest Ultimate Edition 5.3
WPrime 2.0
Crysis Warhead
Dirt 2
Stalker: Call of Pripyat
اورکلاک
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}